Oturduğum yerden sokak lambasını görüyordum.. Yağan yağmuru da! Sonra aklıma çiçekler geldi. Bahar geldi diye açan çiçekler.. yağmurla hayal kırıklığına uğrayan çiçekler.. yağmurla susuzluğunu gideren çiçekler.. yağmurla ağlayan çiçekler.. yağmurla sevdiğini hatırlayan çiçekler.. yağmurla sevdiğine kavuşan çiçekler.. yağmurla aşkından ayrılan çiçekler... Çünkü bazı çiçekler yağmura, bazı çiçeklerse güneşe sevdalanırmış.
Sonra aklıma okuduğum kitaptan bir paragraf geldi.
''İnsanlar armağan olarak çiçek verirler, çünkü çiçekler Aşk'ın gerçek anlamını taşırlar. Bir çiçeğe sahip olmak isteyen, onun güzelliğinin soluşunu seyretmek zorunda kalır. Ama bir tarladaki çiçeğe sadece bakmakla yetinirsen, o hep seninle olacaktır; çünkü çiçek akşamın ve gün batımının ve nemli toprağın ve ufuktaki bulutların bir parçasıdır.''
Aklıma neden bu paragrafın geldiği çok basit aslında. İçinde; çiçek, nemli toprak, bulut ve Aşk geçiyor.
İnsan düşünceleri de çok basit aslında. İçinden geçer gider düşünceler işte. Bazen anlayamazsın bile, aklından mı geçti gönlünden mi die!
Çiçeklerin ve böceklerin aşkı adına!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder